Pustynia w Mieście » Czytania z dnia
Czytania z dnia 2000-04-07
Chcesz znaleźć czytania liturgiczne na wybrany dzień? Wybierz datę i znajdź czytania z dnia.
« Czytanie na poprzedni dzień || Czytanie na nastepny dzień »
Cykl niedzielny czytań: B, Cykl powszedni czytań: II
Czytania z dnia
- I czytanie: Mdr 2,1a.12-22
- Psalm: Ps 34,17-21.23
- Aklamacja: J 6,63b.68b
- Ewangelia: J 7,1-2.10.25-30
- Komentarz
Z kalendarza liturgicznego diecezji polskich
Św. Jana Chrzciciela de la Salle, prezbitera
Czytania z dnia
Mylnie rozumując bezbożni mówili sobie: Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów. Chełpi się, że zna Boga, zwie siebie dzieckiem Pańskim. Jest potępieniem naszych zamysłów, sam widok jego jest dla nas przykry, bo życie jego niepodobne do innych i drogi jego odmienne. Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem. Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników. Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo - jak mówił - będzie ocalony. Tak pomyśleli - i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła. Nie pojęli tajemnic Bożych, nie spodziewali się nagrody za prawość i nie docenili odpłaty dusz czystych.
Refren: Pan zawsze bliski dla skruszonych w sercu
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
ocala upadłych na duchu.
Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy,
ale Pan go ze wszystkich wybawia.
On czuwa nad każdą jego kością
i żadna z nich nie zostanie złamana.
Pan odkupi dusze sług swoich,
nie zazna kary, kto się doń ucieka.
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem; Ty masz słowa życia wiecznego.
Ewangelia: J 7,1-2.10.25-30
Jezus obchodził Galileję. Nie chciał bowiem chodzić po Judei, bo Żydzi mieli zamiar Go zabić. A zbliżało się żydowskie święto Namiotów. Kiedy zaś bracia Jego udali się na święto, wówczas poszedł i On, jednakże nie jawnie, lecz skrycie. Niektórzy z mieszkańców Jerozolimy mówili: Czyż to nie jest Ten, którego usiłują zabić? A oto jawnie przemawia i nic Mu nie mówią. Czyżby zwierzchnicy naprawdę się przekonali, że On jest Mesjaszem? Przecież my wiemy, skąd On pochodzi, natomiast gdy Mesjasz przyjdzie, nikt nie będzie wiedział, skąd jest. A Jezus, ucząc w świątyni, zawołał tymi słowami: I Mnie znacie, i wiecie, skąd jestem. Ja jednak nie przyszedłem sam od siebie; lecz prawdziwy jest Ten, który Mnie posłał, którego wy nie znacie. Ja Go znam, bo od Niego jestem i On Mnie posłał. Zamierzali więc Go pojmać, jednakże nikt nie podniósł na Niego ręki, ponieważ godzina Jego jeszcze nie nadeszła.
Oglądając na DVD niektóre filmy, możemy wybrać sobie zakończenie, które najbardziej nam odpowiada: dobre, złe czy obojętne. Takich zakończeń może być dowolna ilość. Ograniczone są one jedynie fantazją reżysera czy producenta.
Wiele razy próbowano zabić Jezusa, a On jak gdyby nigdy nic, bez większego wysiłku, uchodził z życiem. Chciano to zrobić także w dzisiejszej Ewangelii, jednak „nikt nie podniósł na Niego ręki, bo godzina Jego jeszcze nie nadeszła”.
„Nie po to wyszedłeś z obozu, żeby cieszyć się życiem. [...] Była wola Boża, żebyś poznał sprawy, to teraz będziesz świadkiem. Masz dawać świadectwo i pomagać ludziom” — powiedział ksiądz Jan Zieja Władysławowi Bartoszewskiemu.
ks. Eugeniusz Burzyk
| 98 dzień roku | 270 dni do końca roku |
| KWIECIEŃ 2000 | |
| 7 | |
| PIĄTEK | |
| Donata, Herman, Rufin | |
LOGOWANIE
O WSPÓLNOCIE
AKTUALNOŚCI
ŻYCIE KOŚCIOŁA
CZYTELNIA
Ks. Teodor Suchoń
„Bóg jest naszym Ojcem, a my Jego dziećmi. Ta prawda najbardziej uniwersalna, ta rzeczywistość została z wiarą, nadzieją i miłością na nowo «odczytana» przez Teresę z Lisieux. Została ona w pewnym sensie na nowo odkryta przez doświadczenie wewnętrzne jej serca i jej życia, które trwało tylko dwadzieścia cztery lata. […]" - Bł. Jan Paweł II
