Pustynia w Mieście » Przynależność i formacja
Przynależność i formacja
Pustynia w Mieście jest wspólnotą, która gromadzi różne stany. Celem wszystkich członków Wspólnoty jest zmaganie się o konkretne miejsce Pana Boga w ich życiu, co dokonuje się przez ciągłą formację i życie zgodne z regułą. Chcemy wyruszać na „pustynię”, która w Piśmie Św. jest miejscem oczyszczenia i spotkania z Bogiem, by w ten sposób pomóc również innym dojść do Boga. Wśród różnych celów Wspólnoty jest modlitwa wstawiennicza za środowiska, ludzi, pośród których, na co dzień żyjemy. Życie każdego człowieka toczy się nieustannie w obecności Boga. Jednakże bardzo wielu ludzi żyjących w zgiełku miast nie potrafi tej obecności dostrzec, ani się nią zachwycić.
Poznawanie Wspólnoty rozpoczyna się przez uczestnictwo w spotkaniach modlitewnych w małych grupach, zwanych komórkami. Komórki modlitewne, odbywają się, co drugi tydzień. Wymiar modlitewny, to wspólna modlitwa wstawiennicza za miasto, w którym funkcjonuje „komórka” i w intencjach Wspólnoty. Po tym okresie rozpoczyna się uczestnictwo w komórkach dzielenia, które są spotkaniami formacyjnymi. Jest to czas dzielenia się osobistym przeżywaniem wiary, rozważaniem Słowa Bożego, dokumentów Kościoła, słuchaniem konferencji. Czas poznawania wspólnoty polega na rozeznawaniu swoich pragnień i odkrywania Bożej woli oraz uczenia się życia i służby we wspólnocie.
Członkowie Pustyni w mieście jak wielu innych ludzi żyją tym samym rytmem miasta, stąd doświadczają podobnych problemów i tak samo są narażeni na to, że nie będą potrafili odkrywać w swoim życiu Bożej obecności. Dlatego potrzeba, aby wciąż na nowo pielęgnowali w sobie pamięć o niej tworząc „klauzurę wewnętrzną” - trwanie w Bogu. Realizuje się ona poprzez przyjęte zasady życia:
- Codzienna 15 minutowa poranna modlitwa w ciszy, którą nazywamy „kwadransem ciszy”. Jest ona zaproszeniem Boga i wsłuchaniem się w głos Jego Ducha. Podczas tego kwadransa pochylamy się nad Słowem Bożym.
- Codzienne Lectio divina, polegające na lekturze Pisma Świętego i lekturze książki wspólnej dla wszystkich. Ma ono pomagać na wzór Maryi przyjmować Boże Słowo i trwać w nim.
- Codziennie odmawiana przynajmniej jedna tajemnica różańca świętego, jako modlitwa wstawiennicza za miasto i ludzi pośród, których żyjemy, by jak Maryja stawać się wrażliwym na ludzkie potrzeby
- Codzienna wieczorna modlitwa połączona z rachunkiem sumienia, ucząca nas stawać w prawdzie przed Bogiem i sobą
- Eucharystia - poza niedzielną Mszą św., uczestnictwo w środowej Mszy św., która jest ofiarowana w intencji wspólnoty, jako wyraz szczególnej jedności duchowej mimo różnych miejsc zamieszkania członków wspólnoty
- Adoracja Najświętszego Sakramentu - przynajmniej raz w tygodniu. Trwanie przed Jezusem w Najświętszym Sakramencie. Czynimy to mając świadomość, że człowiek został powołany do adoracji Boga i przed Nim odkrywa na nowo swoją godność, a zarazem nabiera sił do uświęcania rzeczywistości, w której żyje.
- Życie sakramentalne - życie w łasce uświęcającej, korzystanie z oczyszczającej mocy sakramentu pojednania, do którego przystępujemy przynajmniej raz w miesiącu. Każdy członek wspólnoty stara się znaleźć stałego spowiednika.
- Asceza - pomni słów św. Teresy z Awili, iż: „wygodne życie nie może iść w parze z modlitwą” oraz świadomi wielkiej roli postu w życiu człowieka, podejmujemy raz w tygodniu post. Post ten będzie podejmowany w dniu, który sami sobie wybierzemy i w takiej postaci, jaką będzie podpowiadać nam roztropność.
- Jałmużna - regularna ofiara dla „uboższych od nas”, uczy nas wrażliwości na drugiego człowieka.
W ramach formacji wspólnej spotykamy się na dniach skupienia, rekolekcjach, spotkaniach komórkowych modlitewnych i dzielenia. Szczytem przeżywania Wspólnoty jest liturgia, której pragniemy nadać jak najbardziej uroczysty charakter.
LOGOWANIE
O WSPÓLNOCIE
AKTUALNOŚCI
ŻYCIE KOŚCIOŁA
CZYTELNIA
Jacek Pulikowski
O tym, że żyjemy po to, żeby się zbawić, a nie zabawić. O wolności, miłości i wierności do końca, które są naszym przeznaczeniem i źródłem najpełniejszego szczęścia...
