Pustynia w Mieście » Czytania z dnia
Czytania z dnia 2006-03-29
Chcesz znaleźć czytania liturgiczne na wybrany dzień? Wybierz datę i znajdź czytania z dnia.
« Czytanie na poprzedni dzień || Czytanie na nastepny dzień »
Cykl niedzielny czytań: B, Cykl powszedni czytań: II
Czytania z dnia
- I czytanie: Iz 49,8-15
- Psalm: Ps 145,8-9.13cd-14.17-18
- Aklamacja: J 5,25-26
- Ewangelia: J 5,17-30
- Komentarz
Czytania z dnia
Tak mówi Pan: Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię, w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą. A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu, aby odnowić kraj, aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa, aby rzec więźniom: Wyjdźcie na wolność! marniejącym w ciemnościach: Ukażcie się! Oni będą się paśli przy wszystkich drogach, na każdym bezdrzewnym wzgórzu będzie ich pastwisko. Nie będą już łaknąć ni pragnąć, i nie porazi ich wiatr upalny ni słońce, bo ich poprowadzi Ten, co się lituje nad nimi, i zaprowadzi ich do tryskających zdrojów. Wszystkie me góry zamienię na drogę, i moje gościńce wzniosą się wyżej. Oto ci przychodzą z daleka, oto tamci z Północy i z Zachodu, a inni z krainy Sinitów. Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi. Mówił Syjon: Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia
Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach
i we wszystkich dziełach swoich święty.
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają,
i podnosi wszystkich zgnębionych.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, który Go wzywają,
wszystkich wzywających Go szczerze.
Ja jestem zmartwychwstanie i życie, kto wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.
Ewangelia: J 5,17-30
Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam. Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu. W odpowiedzi na to Jezus im mówił: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia. Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.
Stefan Wilkanowicz twierdzi, że w Chinach przed rewolucją ofiarowywano starszemu człowiekowi ozdobną trumnę jako wyraz szacunku. Co by było, gdyby w Polsce — kraju katolickim — podarować komuś trumnę?
Człowiek nie powinien bać się śmierci, gdyż jest ona czymś naturalnym. Życie ludzkie nie kończy się w momencie odejścia z tego świata. Jezus zapewnia, że zmarli nie tylko zmartwychwstaną, ale i zostaną rozliczeni.
„Wyrok natomiast zapadł już w dniu naszych narodzin. Czego się w gruncie rzeczy boimy? Że będzie bolało? — Czy — że się tak wyrażę — zmiany formy życia?” — pyta Imre Kertész w Dzienniku galernika.
ks. Eugeniusz Burzyk
| 88 dzień roku | 279 dni do końca roku |
| MARZEC 2006 | |
| 29 | |
| ŚRODA | |
| Wiktoryna, Cyryl, Eustachy | |
LOGOWANIE
O WSPÓLNOCIE
AKTUALNOŚCI
ŻYCIE KOŚCIOŁA
CZYTELNIA
Po dwóch edycjach rekolekcji poświęconych sakramentom wtajemniczenia, pragnęliśmy skupić się na kolejnej grupie sakramentów - uzdrowienia. Chcieliśmy wejść w głąb teologicznego znaczenia i piękna celebracji sakramentów pokuty i pojednania oraz namaszczenia chorych. Każdy z nas doskonale wie, że skarb Bożego życia otrzymany przez celebrację sakramentów inicjacji chrześcijańskiej przechowujemy w naczyniach glinianych, które niezwykle łatwo stłuc i uszkodzić przez słabość, choroby, cierpienie, śmierć, a nade wszystko przez grzech. W tych wszystkich sytuacjach potrzebujemy uzdrowienia ze strony Boga.
