Pustynia w Mieście » Czytania z dnia

Czytania z dnia 2008-02-08

Chcesz znaleźć czytania liturgiczne na wybrany dzień? Wybierz datę i znajdź czytania z dnia.

« Czytanie na poprzedni dzień || Czytanie na nastepny dzień »

Ewangelia 2023

Cykl niedzielny czytań: A, Cykl powszedni czytań: II

Czytania z dnia

I czytanie: Iz 58,1-9
Psalm: Ps 51,3-6.18-19
Aklamacja: Am 5,14
Ewangelia: Mt 9,14-15
Komentarz

Z kalendarza liturgicznego diecezji polskich

Św. Hieronima Emilianiego

Św. Józefiny Bakhity, dziewicy

Czytania z dnia

Iz 58,1-9

To mówi Pan Bóg: Krzycz na całe gardło, nie przestawaj! Podnoś głos twój jak trąba! Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba jego grzechy! Szukają Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi, jak naród, który kocha sprawiedliwości nie opuszcza Prawa swego Boga. Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną bliskości Boga: Czemu pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Tyś tego nie uznał? Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak, jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości. Czyż to jest post, jaki Ja uznaję, dzień, w którym się człowiek umartwia? Czy zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie - czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu? Czyż nie jest raczej ten post, który wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać; dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: Oto jestem!

Ps 51,3-6.18-19

Refren: Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.

Uznaję bowiem nieprawość swoją,
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.

Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz,
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony,
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.

Am 5,14

Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli, a Pan Bóg będzie z wami.

Ewangelia: Mt 9,14-15

Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą? 15 Jezus im rzekł: Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.

Komentarz

Ksiądz Michał Kaszowski radzi, by unikać atakowania drugiego człowieka czy wytykania mu braku racji. Jego zdaniem nie powinniśmy stosować takich zwrotów jak: „nie masz racji”, „mylisz się”, „jesteś w błędzie”. Wskazane byłoby raczej powiedzieć: „Wydaje mi się, że jest tak...”.

Postawa uczniów Jana jest konfrontacyjna: nie starają się zrozumieć postępowania uczniów Jezusa — od razu sugerują im, że są w błędzie. A przecież mogli zapytać, jakie mają argumenty na to, by nie pościć. Akcentując, że oni sami i faryzeusze poszczą, przekreślają możliwość dialogu.

„A skąd wiecie, że nie poszczą. Może poszczą w ukryciu? Albo na jakiej podstawie zakładacie, że jeśli nie poszczą teraz, to nigdy pościć nie będą? Jak to się dzieje, że tak często wiecie o ludziach dość, żeby ich potępić, a tak rzadko dość, żeby ich zrozumieć?” — pisze siostra Małgorzata Borkowska.

ks. Eugeniusz Burzyk

39 dzień roku	329 dni do końca roku
LUTY 2008
8
PIĄTEK


Piotr, Jan, Hieronim

LOGOWANIE

O WSPÓLNOCIE

AKTUALNOŚCI

ŻYCIE KOŚCIOŁA

CZYTELNIA

Droga na Górę Karmel [FORMAT KIESZONKOWY]
św. Jan od Krzyża

Autor ukazuje proces dochodzenia człowieka do wolności duchowej poprzez stopniowe zbliżanie się do Boga, który go wewnętrznie przemienia. Na podstawie tej koncepcji rozwija oryginalną pedagogię współpracy z łaską poprzez praktykę cnót teologalnych, tj. wiarę, nadzieję, miłość.