Pustynia w Mieście » Czytania z dnia
Czytania z dnia 2020-04-14
Chcesz znaleźć czytania liturgiczne na wybrany dzień? Wybierz datę i znajdź czytania z dnia.
« Czytanie na poprzedni dzień || Czytanie na nastepny dzień »
Cykl niedzielny czytań: A, Cykl powszedni czytań: II
Oktawa Uroczystości Zmartwychwstania
- I czytanie: Dz 2,36-41
- Psalm: Ps 33,4-5.18-20.22
- Aklamacja: Ps 118,24
- Ewangelia: J 20,11-18
- Komentarz
Oktawa Uroczystości Zmartwychwstania
W dniu Pięćdziesiątnicy Piotr mówił do Żydów: Niech więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem. Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: Cóż mamy czynić, bracia? - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz. W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia! Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz.
Refren: Pełna jest ziemia łaskawości Pana
Słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
na tych, którzy czekają na Jego łaskę,
aby ocalił ich życie od śmierci
i żywił ich w czasie grodu.
Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska według nadziei,
którą pokładamy w Tobie.
Oto jest dzień, który Pan uczynił radujmy się w nim i weselmy.
Ewangelia: J 20,11-18
Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy /tak/ płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. I rzekli do niej: Niewiasto, czemu płaczesz? Odpowiedziała im: Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono. Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł do niej Jezus: Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę. Jezus rzekł do niej: Mario! A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: Rabbuni, to znaczy: Nauczycielu. Rzekł do niej Jezus: Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego. Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: Widziałam Pana i to mi powiedział.
„Papież Jan Paweł II nie żyje” — poinformowały 2 kwietnia 2005 roku przed godz. 22.00 prawie wszystkie stacje telewizyjne i radiowe na świecie. Pod względem formalnym była to informacja prawdziwa, jednak dla ludzi wierzących niepełna, nieścisła, a przede wszystkim myląca...
Maria Magdalena stała nad grobem Jezusa i płakała. Zapewne zapomniała już o Jego nauce na temat zmartwychwstania. Pomyślała, że wszystko skończyło się śmiercią na krzyżu. W pierwszej chwili nie poznała mówiącego do niej Jezusa, którego pomyliła z ogrodnikiem.
Ksiądz Arkadiusz Wuwer wyznał znajomemu księdzu, profesorowi uniwersytetu: „Mój kolega umarł, nie żyje!”. Wtedy, mówi ksiądz Wuwer, profesor się oburzył: „Ty chrześcijanin, ksiądz, a mówisz dyrdymały?”. Dla chrześcijanina nie ma pojęcia „nie żyje”. Umieramy, ale wciąż żyjemy.
ks. Eugeniusz Burzyk
| 105 dzień roku | 263 dni do końca roku |
| KWIECIEŃ 2020 | |
| 14 | |
| WTOREK | |
| Oktawa Uroczystości Zmartwychwstania | |
| Julianna, Justyna, Walerian | |
LOGOWANIE
O WSPÓLNOCIE
AKTUALNOŚCI
ŻYCIE KOŚCIOŁA
CZYTELNIA
Henry Cloud
Większość treningów dotyczących przywództwa koncentruje się na budowaniu umiejętności i wiedzy liderów oraz dokładnym usuwaniu braków. Jest to działanie konieczne, ale niewystarczające. Dr Henry Cloud pokazuje, że najlepsi gracze korzystają z zasobów witalnych innych ludzi: z osobowych i zawodowych relacji, które stanowią swoiste paliwo dla ich wzrostu i pozwalają im przekraczać bieżące ograniczenia.
