Za czasów Ojców Pustyni przede wszystkim liczyła się praktyka modlitwy, a wszelka refleksja jedynie miała jej pomagać, aby sama modlitwa była jeszcze czystsza i prawdziwsza. Ewagriusz z Pontu, uważany za pierwszego z Ojców Pustyni, który pisał, bogato czerpie z doświadczenia osobistego, jak i swoich braci na pustyni.