zaproszenie do dzielenia się komórki krakowskiej na forum

Na co dzień doświadczamy działania Pana, które wypowiedziane, może służyć dla innych jako umocnienie. Na spotkaniach jednak nie zawsze mamy wystarczająco dużo czasu, żeby podzielić się naszymi doświadczeniami Jego Obecności, czy też doświaczenimi zmagań z Nią związanych. Dlatego myślę, że bardzo warto, spróbować dzielić się tymi doświadczeniami nie tyko na spotkaniach wspólnotowych i spotkaniach jeden do jeden, ale też mailowo i na forum Pustyni.
Nie muszą to być oczywiście takie długaśne opowieści jak ta moja niżej .

Co tydzień mam okazję chodzić do pani Heleny, która trzy lata temu miała udar mózgu, a dziś w konsekwencji ma nieruchomą prawą część ciała, nie mówi i wymaga stałej opieki. Ma przy tym kochającą rodzinę, która ją opiekuje.

Jazda do niej na Azory jest dla mnie wymagająca i od jakiegoś czasu zastanawiałem się, czy sobie nie odpuścić i nie znaleźć kogoś mieszkającego bliżej i potrzebującego pomocy. Za każdym razem, gdy mam wątpliwości, dostaję bardzo jasne Światło:
- w czasie sesji mimo jazdy tam i rzekomej straty czasu zdałem wszystkie egzaminy
- jak kompletnie nie widziałem skutków rehabilitacji (której jestem częścią , pani Helena rozpłakała się przy koronce. Swoją drogą, koronę tą ja odmawiałem w intencji, żeby wiedzieć, czy dalej do p. Heleny jeździć..
- tydzień temu z kolei miałem znowu wątpliwości i wtedy czytając p. Helenie książkę o Janie Pawle II, trafiliśmy na fragment, w którym, niepełnosprawna dziewczynka tuląc papieża i płacząc powiedziała później: ja nie potrzebuję uzdrowienia, siedzenie na jego kolanach wystarczy.

Na koniec życzę Wam i sobie, żeby nasze kolana służyły innym, tym których spotykamy na codzień.