Lektura 2023/24

Jesteśmy już po pierwszych albo i dalej spotkaniach na modlitwie i na dzieleniu i na Eucharystii. Chciałbym nas zachęcić do tegorocznej lektury. MOże warto juz sobie pomóc i całą pierwsza część czyli cotygodniowe katechezy papieża Franciszka czytać sobie w takim cotygodniowym porządku. A tak tytułem zachęty, kilka krótkich myśli z pierwszej katechezy.
W pierwszej z katechez, które poświęcił rozeznawaniu papież Franciszek pisał: „Według Biblii nie znajdujemy przed sobą już zaplanowanego życia, które mamy prowadzić. Przeciwnie, musimy o nim nieustannie decydować w zależności od pojawiających się realiów. Bóg zaprasza nas do oceny i wyboru: stworzył nas wolnymi i chce, abyśmy korzystali z naszej wolności. Dlatego rozeznanie jest absorbujące”, a to jak dopowiada, wiąże się z trudem. Rozeznanie jest żmudne, ale niezbędne, aby żyć. Wymaga, bym znał siebie, bym wiedział, co jest dla mnie dobre tu i teraz. Przede wszystkim wymaga synowskiej relacji z Bogiem. Aby nauczyć się żyć, trzeba nauczyć się kochać, a do tego niezbędne jest rozeznawanie”. I dlatego rozeznawanie, które prowadzi do decyzji, prowadzi do radości, gdyż dzięki niemu dokonuje się zmiana która krok po kroku naznacza całe życie. W ten sposób decyzja jest miejscem, w której realizuje się spotkania czasu z wiecznością.
Życząc nam dobrej lektury zostawiamy dzielenie się nią na nasz czas rekolekcyjny.

ks. Mariusz

Zachęta do lektury cz. 2.

Katecheza 2 „Przykład: św. Ignacy z Loyoli

Przez tych kilka wypisów chciałbym nas wszystkich zachęcić do systematycznej lektury. „Istnieje historia, która poprzedza tego, kto rozeznaje, historia, której znajomość jest niezbędna, ponieważ rozeznanie nie jest wyrazem wyroczni czy fatalizmu, czymś z laboratorium, nie jest rzuceniem losu o dwie możliwości” (30). „W wydarzeniach życiowych panuje pozorna przypadkowość: wszystko zdaje się wynikać z banalnych komplikacji… Bóg działa przez nieplanowane, >>przez przypadek<<… Bóg działa poprzez nieplanowane wydarzenia, a także poprzez komplikacje” (32). „Rozeznanie to pomoc w rozpoznawaniu znaków, za pomocą których Pan pozwala się spotkać w sytuacjach nieoczekiwanych, nawet bolesnych, jaką dla Ignacego była kontuzja nogi. Może z nich powstać spotkanie zmieniające życie na zawsze jak w przypadku Ignacego. Może pojawić się coś, co sprawi, że będziesz się stawał lepszy w drodze lub gorszy, nie wiem, ale bądź ostrożny, a najpiękniejszą nicią przewodnią jest ta, jaką otrzymujemy od tego, co nieoczekiwane: >>Jak się w obliczu tego zachować<<”. (33-34)

Papież Franciszek, Rozeznawanie. Boży głos w sercu.
3. Elementy rozeznania. Zażyłość z Panem

„Rozeznawanie wymaga przebywanie w środowisku. W stanie modlitwy. Prawdziwa modlitwa to zażyłość i zaufanie do Boga. Rozeznanie nie rości sobie prawa do absolutnej pewności – nie jest metodą „czystą chemicznie”; nie rości sobie prawa do absolutnej pewności, bo dotyczy życia., a życie nie zawsze jest logiczne dotyczy wielu aspektów, których nie da się zamknąć w jednej kategorii myślowej. Przeszkody, podobnie jak pomoce, w postawieniu na Pana są przede wszystkim natury uczuciowej, płyną z serca. Rozeznawanie dokonujące się w nas nie jest łatwe, bo pozory mylą, ale zażyłość z Bogiem może łagodnie rozwiać wątpliwości i lęki, czyniąc nasze życie bardziej otwartym na Jego „łagodne światło”. Widzieć Jezusa jako nasza Przyjaciela, to łaska, o którą musimy prosić dla siebie nawzajem”. Czyli nie ma rozeznawania bez coraz prawdziwszego obrazu Boga w nas i nie ma coraz prawdziwszego obrazu Boga bez bliskości z Nim.

A zatem dobrej lektury dla nas wszystkich i dobrego rozeznawania

Zachęta do lektury. Elementy rozeznawania. Poznanie samego siebie.

Zachęta do lektury: Elementy rozeznania. Poznanie samego siebie
W tej krótkiej zachęcie do kolejnej katechezy papieża Franciszka poświęconej poznaniu samego siebie idziemy za papieżem Franciszkiem, który zauważa: „U podstaw wątpliwości duchowych i kryzysów powołaniowych nierzadko leży niewystarczający dialog między życiem religijnym a naszym wymiarem ludzkim, poznawczym i emocjonalnym” i cytując dodaje: „doszedłem do przekonania, że największą przeszkodą w prawdziwym rozeznaniu (i w prawdziwym rozwoju w modlitwie) nie jest niechwytna natura Boga, lecz fakt, że nie znamy siebie wystarczająco…” Wrócić do siebie do swoich uczuć, pragnień, sposobu postępowania odnaleźć to, w czym każdy z nas jest najbardziej wrażliwi, to co papież nazywa „hasłami” naszego życia, „aby uchronić się przed tymi, którzy się nimi posługują, aby nami manipulować… Jakie narzędzie proponuje dla nas papież Franciszek? - Rachunek sumienia, ale rozumiany nie jako wyliczanie grzechów, ale odczytanie tego, co się w każdym z nas dzieje „Co się wydarzyło? Co się stało? Co spowodowało moją reakcję? Co mnie zasmuciło? Co sprawiło mi radość?” – Zobaczyć drogę uczuć i wydarzeń w moim sercu… Może to dobry kierunek w rozpoczynającym się adwencie dla nas – poprzez praktykę codziennego rachunku sumienia. Dobrego adwentu dla nas wszystkich.